Zondag 27-01-08 Terwijl ik op de bank in de woonkamer nog wat na zit te mijmeren over de gisteren, die nog steeds goed voelt. Groeit er ook een gevoel van het enorme gemis dat er is geweest die dag. Bij zulke lange afstanden zat Riet altijd in de bus met Tamara naast haar. En hoewel we de laatste tijd niet meer naar verjaardagen toe gingen was later toch wel vreemd om daar zonder Riet te zijn geweest. Al mijmerend ben ik uiteindelijk op de bank in slaap gevallen. Ook als ik 's morgens wakker wordt is mijn dipje nog niet verdwenen en om het positief te benutten besluit ik om dan maar het huis beneden even te poetsen, de emmers en ander schoonmaak spullen komen te voorschijn, en met wat hulp van Tamara ga ik aan de slag om de dingen die zijn blijven liggen aan te pakken. Meezingend met mijn nog steeds hese stem op een cd die Tamara heeft opgezet slaan we ons aardig door mijn dipje heen met als voordeel dat we iets negetiefs om hebben kunnen zetten iets postitiefs want het huis is netjes opgeruimd en blink weer. Er van overtuigd dat dergelijke dipjes nog wel eens vaker zullen voorkomen als verwerking van een rouwproces ben ik toch blij dat ik er een postieve wending aan heb kunnen geven. Helaas is er later in de middag opnieuw een ontwikkeling die mijn dip in volle glorie laat terug komen. Het laatste stukje poetswerk dat er nog ligt is te weining om het gevoel positief te kunnen omzetten en daarbij ben ik dus al de hele dag bezig geweest. Gelukkig kan ik 's ook nog een oor om s avonds m'n verhaal te doen maar de onrust blijft toch nog hangen en ik kan desondanks niet de rust vinden om optijd naar bed te gaan. Hopenlijk zijn de buien morgen wat over getrokken en wordt het weer wat droger en als de zon weer schijnt mag ik blij zijn dat ik de eerste storm heb mogen trotseren.
Zaterdag 26-01-08 Na een aardige nachtrust zijn Tamara en ik vanmorgen vertrokken naar Eindhoven om op bezoek te gaan bij zus van mij. Een van haar buren heeft de mogelijkheid om een casetteband die we hadden van de avondwake profesioneel over te zetten naar een cd. Bij het beluisteren van het bandje van de avondwake blijkt de kwaliteit van van de opnamen erg slecht te zijn eigenlijk is er alleen maar een brom te horen en ergens heel ver weg de geproken woorden. Ondanks de vele filter mogelijkheden die gebruikt kunnen worden lukt het niet om er iets van te maken, erg jammer en we zijn dan ook teleurgesteld. Eenmaal thuis gaan we nog snel even wat boodschappen doen want vanmorgen ben ik vergeten om het vlees uit de diepvries te halen. 's Avonds ga ik samen met Nicole en Tamara na het verjaardagsfeest van mijn broer en schoonzus. We hebben samen goed afgesproken dat als een van ons er geen goed gevoel bij zou hebben we weer naar huis zouden gaan. Met in onze gedachte dat Riet zo'n avond beslist niet over zou slaan hebben we vaak dierbare herinneringen aan haar opgehaald en dat voelde goed. Rond 23:45 zijn we weer naar huis gegaan. Het was best een aparte dag. Zoals de reis heen en terug naar Eindhoven, waarbij ik menigmaal mijn binnenspiegel waarin ik normaal keek om te kijken of met Riet alles goed was maar ook voor het eerst weer naar een verjaardag zonder Riet zijn toch bijzondere momenten. We laten ons hierbij vooral leiden door ons gevoel. Als een van ons geen goed gevoel zou hebben bij de dingen die we ondernemen zouden we het anders doen.
Vrijdag 25-01-08 De goede voornemens zijn ook uitgevoerd, wederom lag ik voor middernacht op bed. De nachtrust was minder goed dan de afgelopen nachten want ik heb onrustig geslapen en ben 'n paar keer wakker geweest. Maar toen vanmorgen de wekker ging werd ik toch uitgerust wakker. Nadat ik even na de winkels ben geweest, heb ik thuis de spullen klaar gezet en uitgezocht die aankomende woensdag worden opgehaald, het gaat dan om de spullen rondom de sondevoeding, de uitzuigpomp en waarschijnlijk ook het luchtmatras. Ik wordt niet vergeten want diverse malen gaat de telefoon om te vragen hoe het met me gaat. 's Middags komt Nicole op bezoek en ook Monique komt even op de koffie en bespreken we de dingen die we de afgelopen tijd hebben meegemaakt. Na het eten ruim ik samen met Tamara een behoorlijke berg was op die voor deel z'n plekje vindt in de opgeruimde kast. Maar een deel moet nog even wachten op de nieuwe kast die op de badkamer moet komen te staan. De aankomende nacht lukt het me niet om voor middernacht te gaan slapen maar voor de vrijdagavond was dat voorheen ook al het geval.
Donderdag 24-01-08 Het op tijd naar bed gaan is me gisteren goed bevallen, rond 23:30 lag ik in bed en ben ook gelijk in slaap gevallen. Na het wassen en aankleden dat nog steeds vreemd aanvoeld omdat ik er echt de tijd voor kan nemen, neem ik eerst een lekker bakje koffie. 's Morgens zoek ik samen met Monique mijn kleren verder uit en kijken we hoe we de kasten het beste in kunnen delen. Hoewel er het een en ander weggegooid moet worden blijkt dat ik toch nog meer passende kleding heb dan de 4 blousen die de laatste tijd bij gebrek aan tijd zo vanuit de wasmand weer aan gingen. (zie foto's) Nadat de post was geweest waarbij diverse brieven zaten van de zorgverzekeraar dat leveranciers van diverse hulpmiddelen hun spullen weer op moeten komen halen werd ik al door drie van hen gebeld en moet ik dus alle stekkertjes en kabels bij elkaar gaan zoeken. Later in de middag komt de huisarts nog 'n keer op bezoek om de dingen nog eens door te spreken en ik kan gelijk even mijn situatie bespreken. Sinds Riet's overlijden ben ik namelijk flink hees geworden en heb last van keelpijn en hoesten. Omdat ik mijn griep eigenlijk niet heb kunnen uitziekten besluiten we te starten met een licht antibiotica om te kijken of dat helpt. We hebben verder een rustige avond en wederom neem ik met voor om voor middernacht te gaan slapen.
Woensdag 23-01-08 Ik had vannacht geen rust om te kunnen gaan slapen en heb dan ook maar gewerkt aan de website, waar ik de rouwpagina aan toegevoegd heb met de rouwkaart, bidprentje, teksten uit missen en een memoriam tekst. Ik ben nog wel naar bed geweest maar werd vanmorgen wakker met flink wat keelpijn en had bijna geen stem meer. Maar dat is eigenlijk al zo sinds dat Riet is overleden. Nadat ik op ben gestaan toen Tamara naar school ging heb ik nog even geslapen op de bank. Nog steeds is het vreemd dat ik de tijd krijg voor mijn persoonlijke verzorging. Hierna ben ik na Nijmegen gereden om te gaan kijken voor een badkamerkast zodat de spullen uit de unit zo op de badkamer de kast in kunnen. Pas bij de derde winkel was het raak. Ondertussen was ik gebeld door het centrum voor thuisbeademing of het uitkwam dat ze vanmiddag de beademingsspullen om kwamen halen. Toen deze man rond 14:30 verscheen stond dan ook alles klaar om meegenomen te worden. (zie foto's) Ook Monique is nog even langs gekomen om afscheid te nemen van de spullen waarvan Riet zo afhankelijk was. Ook Nicole had ik op de hoogte gesteld maar die had even met 'n vriendin afgesproken om lekker te gaan winkelen in Nijmegen. Daarna hebben we nog wat kleren van mij uitgezocht, de laatste tijd leek het er op dat ik nog maar drie blousen had maar omdat alles door elkaar lag wist ik zelf niet meer wat er allemaal in mijn kast lag. 's Avonds ben ik er samen met Tamara samen even uit geweest, en heb ik even lekker kunnen ontspannen. Want als ik thuis ben is er altijd wel wat te doen al is het alleen al veel papier werk dat op je af komt nu. Ik heb mezelf beloofd dat ik vanavond voor middernacht op bed zal liggen.
Dinsdag 22-01-08 Na een redelijk goede nachtrust ben ik 6:30 opgestaan en heb gewacht tot Tamara naar school toe ging. Rond half negen ben ik zelf ook begonnen met mijn nog steeds wat onwennig ritueel van rustig wassen scheren en aankleden. Ik heb nog even een was gedraaid maar ik kan hem nergens meer kwijt, alles staat nog in wasmanden door het hele huis dus dat wordt een klusje voor vanmiddag. Het dagboek wordt door mij bijgewerkt en ik ga de lege flessen en kratten bij elkaar zoeken om boodschappen te gaan doen en oud papier weg te brengen. Net als ik de laatste doos in de bus zet komt onze eigen pastoor even op bezoek en praten we even bij over de afgelopen weken en hoe intens wij die hier hebben ervaren met alle die rondom Riet hebben gestaan tijdens de verzorging Als de pastoor vertrokken is ga ik zelf ook op pad. Nadat ik de dozen met oud papier heb weggebracht ga ik naar Kleef na een bouwmarkt. Omdat er zoveel spullen uit de nattecel van de unit naar de douche boven moeten wil ik gaan kijken voor een badkamerkast maar er is niets na mijn smaak bij. Omdat er overal manden met was staan en ik onderhand geen idee meer heb wat er allemaal in de kasten hangt aan kleding, begin ik maar met het uitzoeken daar van. Omdat veel spullen als handdoeken e.d. niet meer naar de unit gaan moet de kleding kast helemaal gerenoveerd worden. Gelukkig krijg ik daarbij hulp want als je met 'n tweepersoons dekbedovertrek staat is fijn dat je die even met z'n tweeën kunt opvouwen al helemaal als het om meer van die dingen gaat. Aan het begin van de avond zijn we aardig opgeschoten en komt er wat zicht op de dingen die in de kast liggen. Later ruimen Tamara en ik samen nog even de laatste boodschappen op.
Maandag 21-01-08 Hoewel de nacht voor mij maar kort was heb ik aardig geslapen. 's Morgens om 6:40 heb ik Tamara opgeroepen, ze had zich dus verslapen. Eenmaal beneden kwamen we er achter dat we 'n uur te vroeg waren aangezien mij wekker boven niet met de zomer en wintertijden was aangepast. Nadat Tamara naar school is gegaan heb ik eens alle tijd genomen om me zelf te verzorgen want daar kwam de laatste niet veel meer van, vaak was het met de scheerzeep op het gezicht of de tandenborstel nog in de mond nog even snel iets doen. Als ik klaar ben komt Monique even op de koffie en valt het ons op hoe stil het is geworden in huis, er waren altijd wel geluiden in huis. Later op de morgen ga ik nog wat spullen sorteren, wat is van welke leverancier, ik betrap me er op dat ik het masker dat Riet als laatste op had steeds maar laat liggen, hoewel ik het schoonmaken en wil bewaren. Het eten van een uitsmijter die ik voor mezelf tussen de middag had gebakken wordt in een onwerkelijke sfeer opgegeten, helemaal in een keer aan de grote tafel, zonder onderbroken te worden iets wat de laatste tijd onmogelijk was. Het is net alsof ik even in een film leef. Maar het moet verder. Later op de middag krijg ik een telefoontje van de contact persoon van de zorgverzekeraar. Op mijn verzoek is er een overzicht gemaakt van wat er allemaal terug moet en naar wie. Samen nemen we de lijst door en ik krijg te horen dat de sta-op stoel is afgeschreven en dus mag houden. Gelukkig maar want als straks de stoel weg zou moeten is de woonkamer wel heel erg leeg. Vandaag ontvingen we de laatste gift voor de stichting A.L.S. waarmee we een eindbedrag van € 574.85 bij elkaar hebben verzameld voor dit goede doel. Alle bedankt hiervoor. Ook 's avonds loop ik nog wat op te ruimen maar sommige spullen zijn nog even te dierbaar om weg te doen ik wil ze nog even koesteren.
