Half januari blijkt uit een bloed onderzoek dat er mogelijk iets met de lever aan de hand zou kunnen zijn, mogelijk zou het kunnen gaan om een leverontsteking.
Omdat Riet nergens last van heeft, geen koorts, of buikpijn besluiten we om een afwachtende houding aan te nemen, een anti biotica kuur bewaren we liever voor waneer dat echt noodzakelijk is.
Om zeker te weten wat er aan de hand zou kunnen zijn is meer onderzoek en een opname in het ziekenhuis nodig.

Na wat verder zoeken blijkt dat een van de medicijnen mogelijk de oorzaak kan zijn van de verhoogde lever activiteit, dit verklaard niet alles maar mogelijk is het dus allemaal minder erg als het in eerste instantie leek.
Met de huidige beademing die Riet heeft brengt dit nogal wat problemen met zich mee en zal eigenlijk een tracheastoma aangelegd moeten worden, dit is iets wat Riet niet wil, mede omdat hierdoor geen spraak meer mogelijk is en verzorging thuis moeilijk zo niet onmogelijk word.

Het brengt ons steeds meer bij de vraag, wat als we straks geen optie's meer hebben.
Met de huisarts, en de kinderen wordt besproken wat de optie's zijn, en na veel bepraten wordt er het een en ander op papier gezet.

We hopen dat het papiertje voorlopig nog in de kast kan blijven en proberen bij de dag te leven en plezier te maken met elkaar zo lang we kunnen.

Na verder onderzoek blijkt dat mogelijk een van de medicijnen zorgt voor een verhoogde lever activiteit, het verklaart niet alles maar mogelijk is het allemaal niet zo ernstig als dat het in eerste instantie leek, leidraad hierbij is dat Riet zich nog steeds prima voelt.